«Акыр иаҧсоу ҳанацәа, ҳандуцәа, ҳаҳәшьцәа!

Гәык-ҧсык ала ишәыдаҳныҳәалоит Жәларбжьаратәи аҳәса рымш ныҳәа – Хәажәкырамза ​ 8!​

Ишәзеиӷьаҳшьоит агәабзиара, агәамч, еснагь агәалаҟара бзиа!

Шәара шәылша акырӡа ирацәоуп ҳаҧсуа хәышҭаара аиқәырхараҟны,​ ҳҳәынҭқарра иҵәатәышьаҟаны иаҵагыло абиҧара реиҵааӡараҿы!​

Шәара иаашәырԥшуа аҟәыӷара, ачҳара, ҳәаа змаӡам агәыразра иабзоураны ахаангьы, ҳажәлар рзы илахьынӡҵаӡбагаз аамҭақәа раан шәарӷьажәҩаны шәрыдгылан шәашьцәа – Аԥсны аҵеицәа!

Аамҭа бзиақәа лԥеиԥшзааит Аԥсадгьыл азы зхи зыхшареи ирмеигӡо аԥсуа иан! Иҟалааит игәеизырҳаганы уаҵәтәи ​ амш!

Ишәыгымзааит ааԥын ныҳәа ссир иацу аԥшӡара, анасыҧ, агәыӷра лаша! ​

Ҽааныбзиала шәнеиааит!»

 Аҧсадгьыл ахь ахынҳәразы аҳәынҭқарратә еилакы Ахантәаҩы В. Ҳаразиа

​